Heppeneert is fier om in het kader van ‘Kunst aan de Maas’ te zijn uitgekozen als plaats voor een tijdelijk kunstwerk.  Een mooie zandsculptuur met de woorden ‘SAVE OUR SOULS’  afgekort S.O.S.  Een dikke proficiat aan  kunstenaar, de heer Maarten Ingels. Maar evenzeer een dikke duim voor de keuze van deze locatie.  Eigenlijk ligt dit kunstwerk perfect op zijn plaats!

We zien daarvoor vanuit Heppeneert drie belangrijke redenen; nl. de waterramp waaraan Heppeneert vorig jaar ei zo na ontsnapte,  de ligging van het kunstwerk in de oude maasbedding en tenslotte de verbondenheid van het bedevaartsoord met het thema van dit kunstwerk. Maar ook naar de toekomst zijn er redenen te noemen.

Eerst terug naar 16 juli vorig jaar. De Maas is nog niet nooit zo snel gekomen, ze is sinds mensenheugenis nog nooit zo hoog geweest maar is ook nog nooit zo snel weg geweest. Toen heeft Tuurke het muurke met twee lagen zandzakjes er boven op, de huizen en zijn bewoners beschermd tegen erger onheil. Toen was het  S.O.S- watersnood. Save our souls want het was wel echt kantje boordje. De beelden spraken voor zichzelf.

Een tweede reden voor een goede keuze is de bedoeling  van ‘ kunst aan de Maas’.  Als we vier eeuwen teruggaan lag dit kunstwerk letterlijk in de Maas. Toen stroomde de belangrijkste Maasarm op deze plaats. Heppeneert lag toen vlak aan het water. In oude geschriften staat te lezen ‘ Heppeneert spiegelde zich in de Maas….’ De Maas die toen hier richting Maaseik stroomde, in de bedding van de huidige sloot overging, voorbij de oude maaskade liep en zo in de bestaande loop uitmondde. Recht tegenover Heppeneert lag toen een groot eiland ,de grote weerd genaamd wat later de huidige Catherinaweerd wordt.

Een derde reden voor een goede keuze is de prachtige locatie zo vlak tegenover het bedevaartkerkje van O.L. Vrouw van Rust.  Het miraculeuze beeldje van Onze Lieve Vrouw dat een sterke binding heeft met de Maas. Immers ooit spoelde het met hoog water aan in het naburige dorp Elen. Tijdens de Franse revolutie werd het door pastoor Coopmans veilig verborgen in een haverkist hier in Heppeneert. Bedevaarders ervaren dit kunstwerk dan ook als een verlengstuk van hun persoonlijke intentie waarvoor ze dit Mariaoord opzoeken. Individueel zitten heel wat van die mensen in een uitzichtloze situatie, een echte S.O.S-situatie.

Ook naar de toekomst is deze zandsculptuur echt op haar plaats. Kijk daarom even naar het landschap. Het is een authentieke maasuiterwaarde, geboetseerd door de eeuwen heen, door de natuurgrillen van een soms toch onstuimige en met momenten dreigende regenrivier. U kunt nog oude lopen van de Maas herkennen in de lichte glooiingen van het reliëf. Glooiingen als verzande restanten van vroegere beddingen van de Maas die op hun beurt dicht slibden. Zo verplaatste de rivier zich naar het oosten tot zijn huidige bedding.

Dit authentiek landschap is gelukkig op 18 maart 1974 geklasseerd van de sloot bij Labaer in Maaeik tot de Kievit recht over de boerderij De Hoogte, hier iets verderop, en dit voor een oppervlakte van 65 ha beemden.

Maar goed ook want straks is dit de laatste authentieke maasmeander van Lanaken tot in Kessenich.  Met de ontgrinding van Elerweerd is deze bescherming als geklasseerd landschap geen overbodige luxe wil deze uiterwaarde met zijn waardevol landschap als laatste stukje herkenbaar Maasland voor het nageslacht bewaard blijven. Trouwens Heppeneert zou Heppeneert niet zijn zonder zijn Catherinaweerd. Mag ik opmerken dat dit een belangrijk element kan zijn, maar ook vandaag al is, in het rivierpark Maasvallei. Dit mag niet verloren gaan. Dus wat betreft toch ook een  S.O.S-Catherinaweerd.

We zijn eind september. De initiatiefnemers mogen er gerust in zijn: we zullen in Heppeneert in de komende maanden heel wat kaarsjes branden dat de Maas deze winter weg blijft. Weg van dit mooie kunstwerk, en zo ook weg van Tuurke het muurke. Immers deze winter moeten we toch nog sowieso kaarsjes  branden, want aan de nieuwe maasbrug moet men nog beginnen, laat staan dat ze tijdig af zal zijn. En zoals vorig jaar op 16 juli bewezen, blijft de flessenhals van de huidige maasbrug door de stroomgeulverbreding stroomopwaarts een toenemende bedreiging voor dit kerkdorpje, een acuut probleem. Dus ook daarom naar de toekomst een  S.O.S-Heppeneert.

We hopen samen met jullie dat we toch nog een aantal maanden mogen genieten van dit toch gepast en mooi kunstwerk in ons uniek landschap. Aan de alle initiatiefnemers en steunende instanties daarom ook een dikke proficiat.

Albert Bohnen